Magalogue Afrika

voor de safariklassieker, een gin en tonic. Die voorkomt malaria - zeggen ze - en het smaakt dubbel zo goed nu ik weet dat het goed is voor de gezondheid. Als we terugkomen, is de diepzwarte Afrikaanse nacht al over het land gevallen. De lodge is verlicht door kaarsen, fakkels en petroleumlampen. John nodigt ons uit in de bar voor een aperitief, waar we vertellen over de middag tot er plotseling luide trommels door de nacht schallen en ons roepen voor het diner. De koks hebben zichzelf weer overtroffen en we genieten van de uitstekende Afrikaanse keuken onder de fonkelende sterrenhemel. Voor het terras brandt een kampvuur, waar iedereen zich na het eten rond verzamelt. Olifanten en leeuwen domineren het gesprek. De rangers nemen afscheid en wensen ons een goede nacht. Morgenochtend om 5 uur staan ze weer klaar om ons hun Afrika te laten zien. Ook wij worden moe. Gewapend met een zaklamp begeleidt de nachtwaker ons naar de bungalow, waar het bed al opgemaakt is en ons uitnodigt om erin te kruipen. Wat een dag! We hebben veel geleerd over flora en fauna. Maar ook dat je op safari bijna net zo vaak eet als op een cruiseschip - bovendien vangen vroege vogels de dikste wormen en is niets onmogelijk. Het personeel van de lodge tovert midden in de bush een ongelooflijke sfeer tevoor schijn en ze zorgen met hart en ziel voor hun gasten.

We hebben besloten om in de voormiddag te voet de bush te verkennen en ontmoeten John weer na het ontbijt. Hij heeft zijn geweer op de schouder en zijn vogelidentificatie boek onder de arm. Hij legt uit dat we waarschijnlijk geen grote dieren zullen tegenkomen, maar dat we veel zullen leren over de echt kleine dieren. We onderzoeken sporen en identificeren uitwerpselen – alles wat de dieren achterlaten – om vogels te identificeren. Natuurlijk leerden we ook de namen en functies van alle planten. John inspireert ons met zijn kennis en twee uren vliegen voorbij. Er staan twee ligstoelen op ons privéterras met uitzicht op de waterpoel, die op dit tijdstip van de dag helemaal verlaten is. Ik dommel weg in de schaduw tot etenstijd. De lunch wordt geserveerd op het terras van het restaurant. We eten butternutsoep, impalafilet met knapperige groenten en vanillepudding als dessert - verrukkelijk! Ik heb een afspraak geboekt in de spa voor het begin van de middag. Ik ontspan volledig onder de ervaren handen van schoonheidsexpert Teresa terwijl ik een praatje met haar maak. Ze vertelt me over haar leven in de bush en vraagt me naar mijn leven in Europa. Daarna vind ik mijn partner slapend bij het zwembad. Rond 16.00 uur worden er weer heerlijke lekkernijen geserveerd - een echte tea time. Naast kleine cakejes en fruit zijn er scones met zoete room en hartige sandwiches op het buffet. John komt om de hoek met een koelbox en daar gaan we: onze tweede game drive. Na de hitte van de middag gaat de zon langzaam onder en komt het wild weer tot leven. Wrattenzwijnen graven in de modder, nijlpaarden maken zich klaar om aan land te komen om te grazen. Alleen de olifantenjongen willen nog niet wakker worden uit hun dutje en dommelen verder in de schaduw van hun enorme moeders en tantes. We rijden door het reservaat over hobbelige paden, volgen sporen en turen door onze verrekijkers naar een kudde apen die ondeugend spelen. Kort voor zonsondergang voert John ons naar een schilder achtig plekje boven de rivier en laat ons uitstappen. Samen met Libuku tovert hij een kleine bar tevoorschijn op de motorkap en beleven we onze eerste Afrikaanse sundow ner. Een traditie waar ik dol op ben en die ik voor geen goud ter wereld zou willen missen. De zon gaat niet zomaar onder in Afrika. Nee, de zonsondergang wordt gevierd! Iedere Ranger kent de mooiste en meest romantische plekjes en verleidt zijn gasten elke avond tot een koel drankje. Ik kies

25